Auteur:Tischa Neve

Published On: 16 januari 2023Categorieën: Blogs voor Professionals407 woordenAantal views: 204

Volg Tischa op social!

Kinderen met bijzonder gedrag: de pareltjes van de groep

Kinderen met bijzonder gedrag vind je op iedere groep. Zulk gedrag vraagt behoorlijk wat van jou én de groep. Dat dit pittig kan zijn, weet kinderpsycholoog en opvoedkundige Tischa Neve als geen ander. Met haar tools leer je deze kinderen begrijpen en kun je ze op weg helpen. Zo maak jij het verschil!

Overal, en dus ook in de kinderopvang, kom je kinderen tegen die veel of extra aandacht vragen. Dat kunnen kinderen zijn die vaak huilen, flinke driftbuien hebben, zich fysiek uiten of ontzettend druk zijn. Maar ook kinderen die zich heel erg terugtrekken, stil zijn en nauwelijks opvallen en niet of nauwelijks praten, weet Tischa. ‘Ieder kind is anders, heeft zijn eigen handleiding. Het is aan jou om de gebruiksaanwijzing te achterhalen.’ En vergeet daarbij niet, benadrukt ze, deze kinderen zijn nog zo ontzettend jong! Of er bij bijzonder gedrag meer aan de hand is, is daarom vaak moeilijk te zeggen. De ontwikkeling van het kind kan in de loop van de tijd bijtrekken.’

Signalen opvangen

‘Het is niet aan jou om een kind te labelen. Wél kun je signalen opvangen, benoemen en bespreekbaar maken bij ouders. Stel ouders gerust; zij vertrouwen op jouw expertise en ervaring. Vertel ze wat je ziet, wat je doet en wat werkt voor hun kind. Het is jouw taak een kind te helpen groeien. Dat moet je het uitgangspunt zijn in je handelen.’

Positief blijven

Heb je te maken met pittig gedrag op jouw groep, zorg er dan voor dat je een werkbare situatie creëert voor jou, het kind en de groep. Betrek ook ouders erbij. Wat helpt, is je te focussen op wat goed gaat, tipt Tischa. Daardoor zal het je beter lukken naar het kind te blijven kijken vanuit zachtheid. Dat lijkt op papier gemakkelijk, de praktijk is echter vaak weerbarstiger.

Vaak zitten pedagogisch medewerkers in zo’n negatieve spiraal dat het kind überhaupt niet veel goed meer kan doen, weet Tischa uit ervaring. ‘Merk je dat het die kant op gaat, trek dan aan de bel en vraag om hulp. Maar liever voorkom je dat het zo ver komt. Hoe dan? De eerste en allerbelangrijkste stap is: zoom uit en blijf positief richting het kind! Zorg dat je weer de leuke kanten van het kind ziet, ook al is dat soms moeilijk. Dan ga je het kind weer echt zien. En dat voelt het kind, waardoor je bij jullie beiden iets in werking zet.’